دلتنگی های آدمی را
باد ترانه ای می خواند
و رویاهایش را آسمان پر ستاره
نادیده می گیرد
هر دانه برفی
به اشکی نریخته می ماند
سکوت سرشار از
سخنان ناگفته است
از حرکات ناکرده
اعتراف به عشق های نهان
و شگفتی بر زبان نیامده
در این سکوت
حقیقت ما نهفته است
حقیقت من و تو ...
- مارگوت بیکل
سلام عزیز
خوشم اومد که تو هم مثل من اهل ادبی !!! یا بهتر بگم اهل کتابی از سایت سخن فهمیدم !!!! باهوشم ؟ mer30
به من هم سربزن
با سلام
وبلاگ جالبی دارید. از اینکه لینک وبلاگم رو قرار دادید ممنون
موفق باشید
سلام
با تبادل لینک موافقم من اضافه کردم
امیدوارم بتونیم کتاب خوانی را ترویج دهیم
سلام فرهام عزیز
از آشنایی با وبلاگ شما خوشبختم
همیشه برقرار باشی.
سلام.مطلبی که درفتوهایکونوشتین پرحس بود .گرچه درهایکو ازکلماتی مثل ؛مثل ؛ااستفاده نمیکنیم
مثلا نوشته شما اگرمیشد
تنهادر باران
بدون چتر
نیمکت ...
هایکو بود !حالا دنبال نیمکت هم میشد ازیه صفت که تنهایی نیمکت روالقا کنه استفاده کرد
اگر بازهم فتوهایکو را مهمان هایکوهایتان کنید لینکتان اضافه خواهد شد !وممنون بابت لینک !
فرهام؟
چقدر خوشم اومد از این اسم!
حوت ما یعنی اسفند ماه...لورکای فقید را می دانی چه طور کشتند؟.....در گرانادا.....؟
سلام بر فرهام عزیز
چرا آپ نمی کنی؟؟
زیبا و سرشار از احساس بود...موفق باشی...
سلام من لینک شما را اضافه کردم البته دوستان چیزی نگفتن انگار اما این شعر از مارگوت بیکل هست ترجمه شاملو درکتاب کوچه ای بی انتها.